Kurki należą do drobiu grzebiącego, podobnie jak indyki, perliczki jak też przepiórki. Swoistość żywienia owego gatunku zwierząt wynika ze szczególnej budowy trawiennego układu oraz sposobu przyjmowania pożywienia.
Ptaki nie posiadają warg ani zębów wspomagających w pobieraniu jak też początkowej obróbce cząstek jedzenia.
Źródło: http://www.flickr.com
Do owego celu służy tylko dziób. W rozróżnieniu od pozostałych gatunków mają wole, to znaczy uchyłek przełyku sprawujący funkcję magazynu pożywienia, w którym ulega on namoczeniu. Żołądek składa się z dwóch komór. W części gruczołowej zachodzi wydzielanie kwasu biorącego udział w trawieniu . Fragment mięśniowy służy natomiast do rozcierania treści pokarmowej. Cechą różniącą ptaki od pozostałych zwierzaków jest również posiadanie dwóch jelit ślepych.
W żywieniu kur niosek kluczowym składnikiem jest odpowiednia pasza – wbogacanie solą –, a więc zboża. Są posiłkiem smacznym jak też łatwostrawnym dla kur. To pasza treściwa o małej zawartości białek, za to zapewniająca pokrycie zapotrzebowania na energię przez wzgląd na wysoką zawartość węglowodanów, przede wszystkim w formie skrobi. Zboża nie obejmują dostatecznej dla kur ilości aminokwasów metioniny. Pszenica zawiera niewielką zawartość leucyny. Żyto jest natomiast ubogie w treoninę. Z tej przyczyny pasze przemysłowe wzbogacane są o owe dodatki. Żyto oraz jęczmień mieszczą antyodżywcze substancje zmniejszające strawność jadła. Wchodzą one w reakcje z kluczowymi komponentami paszy uniemożliwiając wykorzystanie ich przez ptaki.
Karmienie kur niosek żytem nie jest więc zalecane. Może prowadzić nawet do biegunek. Pszenżyto zaś zawiera więcej aminokwasu lizyny aniżeli pszenica, natomiast mniej substratów antyżywieniowych niż żyto.